29 Nisan 2011 Cuma

YENİ ANNE ve SIKINTILARI


Dokuz aylık bir bekleyişten sonra(tabi bazı hızlı bebekler supriz bir şekilde daha öncesinde)Bir mucize gerçekleşti ve bebeği kucağınıza sağlıcakla  aldınız,tüm aile yeni gelen bebeğinizi  sevgiyle kucakladı,hastanede hersey yolunda gitti sonunda eve geldiniz.Ama birseyler ters gidiyor ??
Mutsuzsunuz,yorgunsunuz,hersey herkes batıyor,bebek sürekli ağlıyor,uyumuyor bebeğimede iyi bir anne olamıyormuyum, yoksa??NELER OLUYOR BANA?? Diye düşünmek normal..
İlk günler anne normal veya sezeryanlada bebeği dünyaya getirse vücudun travması var,hormonal değişikler de var..Bebekse güvenli sessiz karanlık ortamından dünyaya açıldı gözleri..Kordonuda kesildi oda şaşkın..Evde bir curcuna olmasıda normal..
İlk üç ay gebeliğin 4. Trimesteri olarak adlandırılabilir.Anne ve bebeğin alışma dönemi..İlk üç ay sizin yaşadıklarınızın üç aşağı beş yukarısını her anne yaşamakta,zor ama bebeğinizin sizin mucizenizin sevgisi herseyi yoluına sokmakta meraklanmayın..Annelik sabrı öğretiyor,sadece biraz sabır geçecek.
Fakat bu dönemide daha da zorlaştırmamak için yapabileceklerimizde var.
***Süper,mükemmel dört dörtlük anne,eş,ev hanımı,ev sahibi olmaya çalışmayın..Bu dönem bebeğin size daha çok ihtiyacı var,sizinde dinlenmeye.Bebek uyurken mutlaka sizde dinlenin,diğer işler için yardım istemeye çekinmeyin..Bebek uyurken iş yapar uyanıncada tekrar bebek için koşturmaya devam ederseniz vücudunuz ve psikolojiniz yıpranır sonrasında da daha yorgun ve sinirli olursunuz.. Bebeğin herseyden önce ruhen ve bedenen sağlıklı bir anneye ihtiyacı var.bunu hiç unutmayın..
*** Sütünüz mü az geliyor yine dinlenip stresten uzak kalın(emzirme etiketi altında önerilerimi okuyabilirsiniz)sütüm yetmiyor diye stres yapmak sütü daha da azaltır,unutmayın anne sütünün her damlası altın değerinde verebildiğiniz kadarı kar, bardağın dolu tarafına bakın..
***Birde hertaraftan bebek yetiştirmek ile ilgili size karışabilirler(hatta hiç tanımadığınız,yolda yada hastanede gördüğünüz kişi bile sizi acımasızca eleştirme hakkını kendinde bulabilir)Olumsuz herseye olabildiğince kulaklarınızı tıkayın.Hatta mümkünse sizi olumsuz etkileyen insanlarla minumum görüşün.Annelik içgüdülerine herzaman güvenin,bebeğiniz için araştırın,okuyun,olumlu annelerin önerilerinden,deneyimlerinden yararlanın.Sizi eleştirenler sevdikleriniz veya eşinizse mümkün olduğunca gerilmeden neden yaptığınızı kendi mantığınızla açıklayın,kırıldığınız noktaları da hissettiklerinizi de sakin bir şekilde anlatmaktan çekinmeyin.biriktirip biriktip durduk yere patlamak ilşkileri gerer sonrasında yine siz üzülürsünüz..
***Canınız her sıkıldığında bebeğinize bakın,opun koklayın nasıl bir mucize,yuzunuzun gulduğunu sıkıntınızın azaldığını hissedeceksiniz..
***Yinede kendinizi hayattan hiç zevk almayan,mutsuz,sıkıntılı hissediyor ve bu hal içinden çıkılamaz bir duruma gelmeye başlarsa profesyonel psikolojik yardım almaktan kaçınmayın.Bu ne sizin nede bebeğinizin suçu bazı anneler bu dönemi daha ağır geçirebilir.Tedavi ile bu süreci daha rahat atlatabilir.
***Anne oldunuz, kendinizle ilgili kararları bile bebeğinizi düşünerek alacaksınız.VE herseyden önce bebeğinizin bir anneye ama bedenen ve ruhen sağlıklı sevgi dolu  bir anneye ihtiyacı var….
Hep olumlu düşünmeye çalışın hersey yolunda gitsin,bebeğinizin şansı bol olsun..

2 yorum:

  1. Süper,mükemmel dört dörtlük anne,eş,ev hanımı olmadığınız için sizi eleştiren bir çevrenin içindeyseniz ve bu listenin başında eşiniz varsa ne olacak peki:(((((((

    YanıtlaSil
  2. Çevreye kulaklar tıkanacak,eş ilede en önemlisinin çocuklar olduğu anlatılıp, çocuklar üzerinden konuşulabilir veya dışarıdan gözlemleyen yakın bir dostla özellikle çocukları olan) görüştürülebilir.

    YanıtlaSil